آسیب‌شناسی روش‌های تدریس درس آزمایشگاه زبان از نظر استادان و دانشجویان رشته زبان و ادبیات عربی

چکیده آموزش مهارت­های زبانی همواره در نظام آموزشی به عنوان یکی از مهم­ترین دغدغه­های برنامه­ریزان و متخصصان آموزش به شمار می­رود. اگرچه آموزش زبان عربی در ایران دارای کاستی­ها و مشکلات بی­شماری است، ولی این مشکلات بیشتر در بخش مهارت­های زبانی و به­ویژه در درس آزمایشگاه زبان به چشم می­خورد. این جستار با استفاده از روش پیماشی بر آن است تا علاوه بر بررسی روش­های تدریس درس آزمایشگاه زبان در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات عربی، میزان موفقیت استادان در تدریس این درس و همچنین میزان استفاده­ی آنها از معیارهای مناسب تدریس درس آزمایشگاه را کشف و در پایان نیز راهکارهای مناسبی در جهت حل مشکلات تدریس این درس ارائه دهد. جامعه آماری این پژوهش شامل 10 استاد متخصص در حوزه مهارت­های زبانی و 68 دانشجوی کارشناسی رشته زبان و ادبیات عربی در دانشگاه­های تهران است. مهم­ترین یافته­های پژوهش نشان داد: در تدریس درس آزمایشگاه زبان، اهداف مورد نظر برنامه­ریزان آموزش محقق شده است و مشکلاتی از جمله روش­های سنتی تدریس، عدم تنوع موضوعات، خلاء تجهیزات و امکانات آموزشی جدید به چشم نمی­خورد.